Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

Jus privātum

  • 1 Jus privātum

    Возьмите дело во всей его широте и долготе, во всем историческом жребии, так сказать, русского обывателя. Безропотность и долготерпение - только и было в его отношениях к начальству. Возьмите отсутствие не только какого-нибудь контроля, но и какой бы то ни было связи между начальством и обывателем - такова исконная форма взаимных отношений. Было jus publicum и jus privatum. Jus privatum, т. е. частное право обывателей, было: есть пироги, жениться, множиться и населять землю, добывать пропитание, ну, пожалуй, заниматься музыкою и литературою в своем частном помещении. Все остальное jus publicum. (А. Р. Кугель, Трагикомедия.)
    Ant:

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Jus privātum

  • 2 Jus privatum

    частное право

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Jus privatum

  • 3 Jus publicum

    Все право распалось на договорное и внедоговорное. Для большей наглядности я Позволю себе привести всю схему до подразделения jus publicum, которое тоже обработано в формальной части. (К. Маркс, Письмо к отцу, 10.XI [ 1837 ].)
    ...Польша, включенная Николаем в состав Российской империи, должна быть независимым конституционным королевством, связанным с Россией только личной унией через династию Романовых. Таким-то образом лист за листом вырывался из этой священной книги [ Венского договора ] европейского jus publicum. (Он же, Вопрос об Ионических островах.)
    Ant:

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Jus publicum

  • 4 Частное право

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Частное право

  • 5 civilis

    1,) касающийся государства или города: гражданский, городской, цубличный, напр. munus civ. (1. 2 § 1 D. 50, 5. 1. 18 D. 50, 16. 1. 8. 13 C. 5, 62. 1. 1. 3 C. 10, 41);

    civ. officia (1 13 pr. D. 50, 6. 1. 2 D. 50, 17), onera (1. 6 D. 27. 10);

    annonae civ. = publicae (tit. C. 11, 24); сапоп civ. (canon. s. 2);

    bellum civ. (1. 1 § 2. 3 D. 50. 15. 1. 1 pr. C. 6, 51);

    dissensiones civ. (1. 21 § 1 D. 49, 15).

    2) свойственный народу, государству: jus civile, национальное право известного народа, государства, прот. jus gentium (§ 1. 2 J. 1, 2. 1. 6 pr. 1. 9 D. 1, 1); по отнош. к римскому народу обозначает римское национальное право а) против. jus gentium или jus naturale (1. 1 pr D. 41, 1);

    collectum est (privatum jus) ex naturalibus praeceptis, aut civilibus (1. 1 § 2 D. 1, 1);

    proprietas (aedium superfic.) et civili, et naturali jure ejus est, cujus est solum (1. 2 D. 43, 18);

    b) против. преторскому праву (1. 7 D. 1, 1. 1. 1 § 8. 1. 3 § 1. 2 D. 13, 5. 1. 14 D. 22, 5. 1. 23 D. 28, 1. 1. 8 pr. D. 37, 4. 1. 1 pr. 1. 2 D. 38, 8);

    juris civ. actio прот. interdictum (1. 14 D. 43, 26);

    jure civ. destitutum testamentum (1. 38 § 3 D. 28, 6);

    jure civ. constitutum, receptum etc. (pr. J. 2, 6. 1. 24 D. 35, 1);

    jure civ. data potestas (1. 2 pr. D. 26, 2. 1. 57 pr. D. 29, 2);

    c) в тесн. см. относится к праву, выработанному римскими юристами = quod sine scripto in sola prudentium interpretatione consistit (1. 2 § 5. 12 D. l, 2).

    3) касающийся jus civile, основывающийся на jus civ. (в смысле s. 2. a - c.), a) прот. naturalis; напр. et civ. et natur. ratio suadet etc. (pr. J. 1, 10): civ. ratio naturalia jura corrumpere non potest (1. 8 D. 4, 5);

    neque civile, neque naturale est (1. 83 § 5 D. 45, 1); (1. 49 D. 50, 16);

    civ. possessio (1. 2 § 1 D. 41, 5);

    civ. cognatio = agnatio (1. 4 § 2 D. 38, 10);

    verbis civil. (повелительными выражениями) facere substitutionem (I 7 D. 28, 6);

    b) в особ. прот. honorarius s. praetorius, напр. actio civ. (1. 25 § 2 D. 44, 7. § 3 J. 4, 6);

    obligatio civ. прот. praetoria (§ 1 J. 3, 12);

    c) actio praescriptis verbis назыв. actio civ., ежели иск основывается на jus civ. в значении s. 2 с. (1. 7 § 2 D. 2, 14. 1. 15 D. 19, 5); т. к. оценочный договор (contractus aestimatorius), из которого проистекал иск praescr. verbis, называют civ. negotium (1. 1 pr. D. 19, 3);

    cuiv. sapientia, законоведение (1. 1 § 5 D. 50, 13).

    4) вообще по праву, по справедливости (1. 78 § 2 D. 2 3 3. 1. 5 C. 6, 2). 5) относящийся к частным юридическим отношениям лица и к гражданскому судопроизводству, напр. negot. civ. прот. criminale (1. 2 D. 49, 5);

    civ. judicium (1. 5 C. 3, 41);

    civ. petitio (1. 17 C. 9, 1);

    et civ. et criminalis actio (1. 1 C. 9, 31);

    civ. causae (1. 13 C. 7, 62);

    crimini civ. causa adjungitur (1. 3 C. 3, 8. 1. 1 C. 6, 34).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > civilis

  • 6 LXIIT

    Leges Duodecim Tabularum Lex Duodecim Tabularum (или Duodecim Tabulae), первый по времени свод законов древнего Рима (jus publicum, privatum и sacrum), изданный в 451-450 до н. э.

    Латинско-русский словарь > LXIIT

См. также в других словарях:

  • jus privatum — jus pri·va·tum / prə vā təm, prī ; prē vä təm/ n [New Latin, from Latin, private law or right]: a right of private ownership compare jus publicum Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996 …   Law dictionary

  • Jus privātum — (lat.), Privatrecht …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • jus privatum — /jas praveytam/ Private law; the law regulating the rights, conduct, and affairs of individuals, as distinguished from public law, which relates to the constitution and functions of government and the administration of criminal justice. The right …   Black's law dictionary

  • jus privatum — /jas praveytam/ Private law; the law regulating the rights, conduct, and affairs of individuals, as distinguished from public law, which relates to the constitution and functions of government and the administration of criminal justice. The right …   Black's law dictionary

  • jus privatum — A private right. Any right held by the king of England in his individual capacity was known as jus privatum. Any right which he held in a representative capacity was known as jus publicum, a public right. Lewis Blue Point Oyster Cultivation Co. v …   Ballentine's law dictionary

  • jus publicum — /jas pablakam/ Public law, or the law relating to the constitution and functions of government and its officers and the administration of criminal justice. Also public ownership, or the paramount or sovereign territorial right or title of the… …   Black's law dictionary

  • jus publicum — /jas pablakam/ Public law, or the law relating to the constitution and functions of government and its officers and the administration of criminal justice. Also public ownership, or the paramount or sovereign territorial right or title of the… …   Black's law dictionary

  • Jus — 1Jus [ju:s] das; , Jura <aus gleichbed. lat. ius, Gen. iuris »Recht«, vgl. 1↑Jura> Recht, Rechtswissenschaft; Jus ad R′em: Recht auf die Sache (Eigentums , Nutzungsanspruch); Jus aequum [ ɛkvuum]: billiges Recht (Recht, das für… …   Das große Fremdwörterbuch

  • jus gentium — /jus jen shee euhm/, Roman Law. See under jus civile. [1540 50; < L: law of the nations] * * * ▪ Roman law       (Latin: “law of nations”), in legal theory, that law which natural reason establishes for all men, as distinguished from jus civile,… …   Universalium

  • jus gentium — /jas jensh(iy)am/ The law of nations. That law which natural reason has established among all men is equally observed among all nations, and is called the law of nations, as being the law which all nations use. Although this phrase had a meaning… …   Black's law dictionary

  • jus gentium — /jas jensh(iy)am/ The law of nations. That law which natural reason has established among all men is equally observed among all nations, and is called the law of nations, as being the law which all nations use. Although this phrase had a meaning… …   Black's law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»